Πνευματικές Μητέρες από τα Αλάτσατα PDF Print E-mail

Ηγουμένη Mακαρία - από την Ι.Μ. Αγίου Νικολάου Αλατσάτων Μικράς Ασίας στην Ι.Μ. Αγίου Μηνά  Χίου.

Το 1685, σε αρκετή απόσταση από τον οικισμό του Κάτω Χωριού, χτίζεται ο μικρός ναός του Αγίου Νικολάου. Εκεί ο μοναχός Αγάπιος θα ιδρύσει το 1862 το ομώνυμο μοναστήρι. Το μοναστήρι του Αγίου Νικολάου μετέπειτα μετατράπηκε σε γυνακείο κοινόβιο (κατά τον συγγραφέα Φάνη Κλεάνθη ιδιόρρυθμο), όπου εμόναζαν πολλές Αλατσατιανές. Σύμφωνα με άλλες μαρτυρίες ήταν περίπου 100 μοναχές. Υπήρχε παράδοση μεταξύ των πολυτέκνων οικογενειών των Αλατσάτων, ότι ένα από τα παιδιά θα έπρεπε να υπηρετήσει τον Θεό είτε ως μοναχός/μοναχή είτε ως κληρικός.

 

Η εικονιζόμενη Μακαρία Νικολάου Ασπρόμουγκου, παιδί πολύτεκνης οικογένειας, εμόναζε στο μοναστήρι του Αγίου Νικολάου Αλατσάτων. Με τα γεγονότα του 1914 στα παράλια της Μικράς Ασίας (πρώτος διωγμός των Ρωμηών από τα παράλια), θεώρησε φρόνιμο  να εγκαταλείψη το μοναστήρι του Αγίου Νικολάου Αλατσάτων και να περάσει στη νήσο Χίο.  Η νήσος  Χίος θεωρείτο το δεύτερο Αγιο Ορος. Πολλοί άγιοι που είτε έζησαν για λίγο στη Χίο είτε παρέμειναν και ετελεύτησαν, συναριθμούνται επίσημα στο Αγιολόγιο της Ορθοδόξου Aνατολικής Εκκλησίας.

 

Από διηγήσεις των συγγενών της γνωρίζουμε ότι στη αρχή εγκαταστάθηκε στη περιοχή Bροντάδο, κοντά στον Αγιο Μακάριο της Χίου1 και μετέπειτα στο ιστορικό μοναστήρι του Αγίου Μηνά, γνωστό παγκοσμίως για τα διαδραματισθέντα κατά την τραγική ημέρα της 2ας Απριλίου του 1822 ως "η σφαγή του Αγίου Μηνά". Το 1932 το μοναστήρι του Αγίου Μηνά   δια Βασιλικού Διατάγματος μετετράπει εις γυναικείο και εν συνεχεία με απόφαση της Ιεράς Συνόδου αυτοδιοιηκούμενο, με ηγουμένη τη Μακαρία μοναχή και άλλες Αλατσατιανές και Χιώτισσες μοναχές. Η ηγουμένη Μακαρία γεννήθηκε στα Αλάτσατα  το 1872 και εκοιμήθει το 1950 στη Χίο.

Μ.Η.

α)                                                                  β)

 

α) Φωτογραφία ηγουμένης Μακαρίας,  απο το οικογενενειακό αρχείο της Μαίρης Ηλιοπούλου

β) Το μοναστήρι του Αγίου Νικολάου στα Αλάτσατα, σκαρίφημα του Κώστα Παριανόγλου

1. Ο Αγιος Μακάριος ο Κορίνθου, παρέµεινε την τελευταία δωδεκαετία της ζωής του, με άσκηση, μελέτη, συγγραφή, προσευχή και διδασκαλία. Διέµεινε στις κατάφυτες υπώρειες του όρους Αίπος, στον ναΐσκο των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, κοντά στο Βροντάδος Χίου. Το ταπεινό κελλί του έγινε φροντιστήριο, θεραπευτήριο, διδακτήριο και εξοµολογητήριο πολλών ευλαβών Χιωτών, αλλά και θύρα ελέους.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΕΚΔΟΤΗ ΣΥΛΛΟΓΟΥ: Στο βιβλίο, "Μετά τα Αλάτσατα - Οι Αλατσατιανοί ανά τον κόσμο" . στο κεφάλαιο 12  "Η μοναχική και εκκλησιαστική παράδοση",  σελίδα 217, αναφέρει ότι η Μακαρία Ασπρόμουγγου κατά την επιδρομή των τσετών στα Αλάτσατα, για ν' αποφύγει τον βιασμό, έπεσε στο πηγάδι που ήταν πίσω από την εκκλησία της Παναγίας, αλλά ήδη μέσα στο πηγάδι υπήρχαν κι άλλες γυναίκες, που είχαν πέσει για τον ίδιο λόγο και έτσι δεν πνίγηκε.

Η πληροφορία για την  Μακαρία Ασπρόμουγκου είναι ανακριβής. Η μοναχή Μακαρία έφυγε από τα Αλάτσατα, από το μοναστήρι του Αγίου Νικολάου κατά τον πρώτο διωγμό το 1914. Πέρασε στη Χίο όπου παρέμεινε μέχρι το 1950. Γνωρίζουμε καλώς ότι  δεν επέστρεψε στα Αλάτσατα για να υποστεί τον διωγμό των τσετών το 1922.

Η πληροφορία για το "πηγάδι και τους τσέτες", αφορά την Αμβροσία μοναχή, κατά κόσμον Ανθίπη Κοντογιάννη, η οποία μόναζε στη Νέα Μονή Χίου. Μ.Η.

 
Copyright © 2005 - 2024 Αλάτσατα. Site created by artime adv Our site is valid CSS Our site is valid XHTML 1.0 Transitional